Waanzinnig resultaat
Door: Bente van der Wilt
Blijf op de hoogte en volg Bente
26 Oktober 2011 | Indonesië, Kalimantan
Het is prachtig om Stephan en Ard samen te zien. Vandaag is het een spannende dag, want we gaan terug naar de plek waar we zes jaar geleden zijn geweest. We gaan naar het SSI veldstation. Andre en Gaston hebben er destijds meegeholpen om een dam te bouwen. Ik heb toen vooral de fotocamera gehanteerd, want een dam bouwen is echt geen vrouwenwerk!
Vanaf Palanka Raya gaan we in een bootje naar het gebied. We hebben geluk dat er de afgelopen twee weken redelijk wat regen is gevallen, want anders hadden we er niet eens kunnen komen. Onderweg zie ik al meer groen dan ik destijds had gezien.
We gaan het Nationaal Park Sebangau in. Om zo'n park in te mogen gaan heb je allerlei vergunningen nodig. Gelukkig kennen m'n collega's in Palanka Raya alle regels. We hebben ter controle ook een ambtenaar meegekregen waar WWF veel mee samenwerkt.
Het nationaal park ligt tussen twee rivieren in: de Katingan en de Sebangau. Daartussen bevinden zich allerlei kleine zijriviertjes. Vanuit de hoofdrivier gaan we heel langzaam zo’n zijriviertje op.
Het is er groen, echt groen, terwijl dit een plek is die destijds kaal en verbrand was! Enorm, ik kreeg gewoon kippenvel bij het zien van dit resultaat.
Er staat nu ook een echt researchcentrum waar WWF'ers met studenten allerlei onderzoeken doen.
We lopen met Gaston, Steph en Ard richting de dam. Met alle bewondering en trots kijken we naar het waterspektakel. De dam reguleert het waterniveau in het gebied. Dat is echt superbelangrijk, want het is een veenmoerasbos; als er geen water is, is er geen moeras. Op een droog moeras groeien geen bomen. Een te droog gebied kan ook makkelijk vlam vatten en in zo’n veenmoerasbos stopt de brand niet als de bomen weg zijn, want in het veen smult het vuur nog heel lang na. Dat is gevaarlijk voor iedereen.
Tegenwoordig zijn er ruim 480 dammen in dit gebied. Deze dammen worden gebouwd in samenwerking met de lokale bevolking, overheid en WWF. Er is nu zelfs nu een team van brandweermannen dat het gebied in de gaten houdt.
Kortom, in dit gebied zijn goede resultaten behaald door intensief samen te werken.
Vanaf Palanka Raya gaan we in een bootje naar het gebied. We hebben geluk dat er de afgelopen twee weken redelijk wat regen is gevallen, want anders hadden we er niet eens kunnen komen. Onderweg zie ik al meer groen dan ik destijds had gezien.
We gaan het Nationaal Park Sebangau in. Om zo'n park in te mogen gaan heb je allerlei vergunningen nodig. Gelukkig kennen m'n collega's in Palanka Raya alle regels. We hebben ter controle ook een ambtenaar meegekregen waar WWF veel mee samenwerkt.
Het nationaal park ligt tussen twee rivieren in: de Katingan en de Sebangau. Daartussen bevinden zich allerlei kleine zijriviertjes. Vanuit de hoofdrivier gaan we heel langzaam zo’n zijriviertje op.
Het is er groen, echt groen, terwijl dit een plek is die destijds kaal en verbrand was! Enorm, ik kreeg gewoon kippenvel bij het zien van dit resultaat.
Er staat nu ook een echt researchcentrum waar WWF'ers met studenten allerlei onderzoeken doen.
We lopen met Gaston, Steph en Ard richting de dam. Met alle bewondering en trots kijken we naar het waterspektakel. De dam reguleert het waterniveau in het gebied. Dat is echt superbelangrijk, want het is een veenmoerasbos; als er geen water is, is er geen moeras. Op een droog moeras groeien geen bomen. Een te droog gebied kan ook makkelijk vlam vatten en in zo’n veenmoerasbos stopt de brand niet als de bomen weg zijn, want in het veen smult het vuur nog heel lang na. Dat is gevaarlijk voor iedereen.
Tegenwoordig zijn er ruim 480 dammen in dit gebied. Deze dammen worden gebouwd in samenwerking met de lokale bevolking, overheid en WWF. Er is nu zelfs nu een team van brandweermannen dat het gebied in de gaten houdt.
Kortom, in dit gebied zijn goede resultaten behaald door intensief samen te werken.
-
27 Oktober 2011 - 06:49
Jo-lan:
Hai Bente,
Ik deel je kippevelmomentje - het gebied is inderdaad een stuk groener!!
Super om te zien. Zijn onze oranje vrienden al gespot?
Lieve groet en pas goed op jezelf,
Jo-lan -
27 Oktober 2011 - 07:02
Karin:
Ha die Bente, super dat je al zoveel effect ziet. Dan weet je ook weer waarvoor je het doet. Heb je ook al orangs gezien? Hier alles goed. Groetjes! -
27 Oktober 2011 - 11:37
Ellen:
Hallo Bente,
Wat goed dat jij nu met eigen ogen ziet wat WWF de afgelopen jaren met steun vanuit Nederland heeft gedaan. Daar zullen de orang-oetans van kunnen profiteren, precies wat de bedoeling was!
Geniet ervan,
LL -
27 Oktober 2011 - 19:26
Gerco:
Hoi Bente,
zo te lezen vermaak je je weer erg goed en heb je al vele mooie projecten en gebieden bezocht. Gaaf. Is het eigenlijk regentijd en heb je daar last van of kan je goed reizen.
Lukt het nog een beetje om bahasa te spreken? Wordt vast gewaardeerd.
Leuk nieuwtje: Jip mag afzwemmen, jammer dat je er niet bij kan zijn (vindt hij vooral ook).
Succes en geniet met volle teugen
Gerco -
28 Oktober 2011 - 16:55
Marjan Van Den Dorpe:
Hé meid, wat een avonturen! zou willen dat ik even over je schouder mee mocht kijken. Lijkt me geweldig. Geniet en kom veileig weer thuis! liefs van ons allemaal. Tom, Marjan en alle diertjes.. -
08 November 2011 - 17:26
Philip De Roo:
Ha Bente,
Wat een geweldig indrukwekkende beelden en mooie verhalen! Goed om te horen allemaal. Geniet van jullie avontuur en ik blijf heel graag op de hoogte!
Geniet!
Philip
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
