Missie voor de bossen

Natuurlijk valt er enorm veel te vertellen over wat er allemaal gebeurd is in de afgelopen dagen. Een ding kan ik je nog wel zeggen, het was bijzonder om na zes jaar weer terug te zijn in het Sebangau-gebied. Om te ervaren welke resultaten er geboekt zijn, maar ook welke uitdagingen er in de komende jaren nog liggen.

Ik realiseer me eens te meer hoe belangrijk het is dat we goed zorgen voor de bossen en hoe belangrijk het is dat we de aarde ‘doorgeven’.
Dat vertelden we ook in een schoolklas waar Steph lesgeeft. De WNF-slogan "Geef de Aarde door" valt kennelijk niet zo makkelijk te vertalen in het Indonesisch, maar het zorg dragen voor de aarde wel.
In de klas legt Steph uit waarom het zo belangrijk is om goed te zorgen voor de bossen en te leren over de dieren. Niet alleen nu, maar ook in de toekomst. In de klas gaat een wereldbol letterlijk van hand tot hand; we geven de aarde door, en de leerlingen worden zich zo bewust van de betekenis daarvan!

Ook op een andere manier hebben we tijdens deze reis voor het bos gezorgd: we hebben ceremonieel een boom geplant vlak bij de dam van SSI station. We kunnen de boom via NEWtrees volgen (http://www.wwf.or.id/en/about_wwf/whatwedo/pds/whatwedo/market_transformation/newtrees/about_newtrees).

Maar ook jij kan helpen om de bossen te beschermen en de aarde door te geven.
Hoe? Door een ‘Munt met een missie’ te kopen (http://www.knm.nl/50-Jaar-WNF-Vijfje-2011-Munt-met-een-missie/nl/product/1660/). Dit bijzondere vijfje, met daarop ‘the smallest tree in the World’ is door Koninklijke Nederlandse Munt vervaardigd in het kader van 50 jaar WWF.
Door het kopen van deze munt steun je het WNF bij het behoud van onmisbare bosgebieden. Want 80% van alle planten en dierensoorten hebben het bos nodig om te overleven. En wij mensen kunnen ook niet zonder deze groene oases; ze geven ons voedsel, water, hout en het zijn de longen van onze planeet!

Het is al met al een bijzondere reis geweest. We hebben nog meer verrassingen beleefd, maar die vertel ik later. Ik ga nu een dagje werken op kantoor en dan naar een heel andere gebied op Borneo: West Kalimantan.

Sampai Jumpai!