Ongekende hoogte in Washington Slagbaai NP
Door: Bente van der Wilt
Blijf op de hoogte en volg Bente
19 Juli 2010 | Nederland, Amsterdam
Ongekende hoogte in Washington Slagbaai National Park
Naast Bonaire Marine National Park heb ik ook een veldbezoek gebracht aan het Washington Slagbaai Nationaal Park. Deels omdat ik nieuwsgierig ben naar de natuur op Bonaire, maar ook deels om te zien hoe ze vorm geven aan een National Park en de toestroom aan toeristen per week. De energievoorziening komt van zonnepanelen. Toen in 1999 de orkaan Lenny heel veel schade had toegebracht aan het park en diverse gebouwen had vernield, is er besloten om de nieuwe gebouwen te voorzien van zonnepanelen. Best vreemd eigenlijk, dat op zo’n zonovergoten eiland als Bonaire dit de enige openbare gebouwen zijn die electriciteit krijgen via zonnepanelen. Ze zijn hier nog niet zo ver dat je aangesloten kan worden op een algemeen zonnepanelensysteem. In Nederland zijn we zelfs al zover dat je als ‘groene burger’ je teveel aan duurzaam gewonnen energie terug kan geven aan de energiemaatschappij, maar dat is hier nog toekomstmuziek. Idee voor een bedrijf…?!
Goed, een bezoek aan Washington Slagbaai National Park, dat in het noorden van Bonaire ligt. Het park bestaat eigenlijk uit twee voormalige plantages: Washington en Slagbaai. Ooit werd hier zout, aloe vera en kolen gewonnen. Er werden geiten gefokt voor de export naar Curacao en Europa. Nu gebeurd dit niet meer, maar je ziet wel vanalles uit die tijd. Huizen uit die tijd zijn nagebouwd en een deel van de plantage is op kleine schaal uitgebeeld. Er zijn nauwelijks bomen op het eiland, dus hout gebruiken voor bouwen kan niet. Maar cactus blijkt een enorm goed alternatief; er groeien echt enorme cactussen en als ze dood gaan, wordt de stam houtachtig. Uitstekend om hutten van te bouwen, nou ja, vroeger dan.
De laatste eigenaar van het Washington Park heeft het gebied verkocht, met als wens om er een natuurreservaat van te maken. Die wens ging in 1969 in vervulling. In 1977 kwam de Slagbaai plantage bij dit gebied. In het gebied kan je vanalles zien, zoals duinen bij de boca’s (inhammen), diverse salinas (zoutmeren), de pos (bronnen) en echte berggebieden.
Elsmarie, directeur van Stinapa, nam me mee het park in. Na alle overleggen en verslaglegging en allerlei discussies en informatie verzamelen is het goed om nu te zweten door inspanning en niet door de zon. Dus een paar bergschoenen geleend van Elsmarie en gaan onze tocht beginnen. In de ochtend hadden we al te horen gekregen dat het park niet geheel open was, omdat we heftige regenbuien hebben gehad – jaja, hier kan het ook stevig omweren en regenen! We nemen dus de korte route. Dit park bestaat uit een bijzondere wildernis, met cactus en wilde salie, prikstruiken en de bekende Brandaris, een berg van 240 meter hoog. Na overleg gaat dat ons doel worden voor vanochtend. Het is goed om te ervaren wat voor een soort gebied het is en welke werkzaamheden Stinapa moet realiseren voor het onderhoud van het park. Geweldig, we lopen door een ruig, maar kaal en droog gebied. Verder is er weinig vegatatie want de loslopende geiten vreten alles op. Dat is echt een probleem hier op het eiland.
De hagedissen schieten voor je voeten langs, vogels fladderen rustig rond en ik voel m’n rug echt wel nat worden. Gelukkig had ik m’n outdoor broek bij me (www.kathmandu.nl), want je hebt echt een lange broek nodig, anders verbranden je kuiten waar je bij staat. Elsmarie is van het eiland dus die is wel wat gewend. Al gauw komen we aan het echte klauterwerk toe. Gelukkig heb ik vroeger met m’n ouders veel in de bergen rondgezworven, dus dit klimwerk vind ik heerlijk om te doen. Met handen en voeten banen we ons een weg over de rotsen. Deze rotsen zijn vulkanisch gesteente – het enige gedeelte van het eiland met deze ondergrond, want de rest is allemaal koraal.
Al zwetend komen we boven aan. We hebben een prachtig uitzicht en doordat het wat helder is kan ik zelfs Curacao zien liggen. Waanzinnig
Naast Bonaire Marine National Park heb ik ook een veldbezoek gebracht aan het Washington Slagbaai Nationaal Park. Deels omdat ik nieuwsgierig ben naar de natuur op Bonaire, maar ook deels om te zien hoe ze vorm geven aan een National Park en de toestroom aan toeristen per week. De energievoorziening komt van zonnepanelen. Toen in 1999 de orkaan Lenny heel veel schade had toegebracht aan het park en diverse gebouwen had vernield, is er besloten om de nieuwe gebouwen te voorzien van zonnepanelen. Best vreemd eigenlijk, dat op zo’n zonovergoten eiland als Bonaire dit de enige openbare gebouwen zijn die electriciteit krijgen via zonnepanelen. Ze zijn hier nog niet zo ver dat je aangesloten kan worden op een algemeen zonnepanelensysteem. In Nederland zijn we zelfs al zover dat je als ‘groene burger’ je teveel aan duurzaam gewonnen energie terug kan geven aan de energiemaatschappij, maar dat is hier nog toekomstmuziek. Idee voor een bedrijf…?!
Goed, een bezoek aan Washington Slagbaai National Park, dat in het noorden van Bonaire ligt. Het park bestaat eigenlijk uit twee voormalige plantages: Washington en Slagbaai. Ooit werd hier zout, aloe vera en kolen gewonnen. Er werden geiten gefokt voor de export naar Curacao en Europa. Nu gebeurd dit niet meer, maar je ziet wel vanalles uit die tijd. Huizen uit die tijd zijn nagebouwd en een deel van de plantage is op kleine schaal uitgebeeld. Er zijn nauwelijks bomen op het eiland, dus hout gebruiken voor bouwen kan niet. Maar cactus blijkt een enorm goed alternatief; er groeien echt enorme cactussen en als ze dood gaan, wordt de stam houtachtig. Uitstekend om hutten van te bouwen, nou ja, vroeger dan.
De laatste eigenaar van het Washington Park heeft het gebied verkocht, met als wens om er een natuurreservaat van te maken. Die wens ging in 1969 in vervulling. In 1977 kwam de Slagbaai plantage bij dit gebied. In het gebied kan je vanalles zien, zoals duinen bij de boca’s (inhammen), diverse salinas (zoutmeren), de pos (bronnen) en echte berggebieden.
Elsmarie, directeur van Stinapa, nam me mee het park in. Na alle overleggen en verslaglegging en allerlei discussies en informatie verzamelen is het goed om nu te zweten door inspanning en niet door de zon. Dus een paar bergschoenen geleend van Elsmarie en gaan onze tocht beginnen. In de ochtend hadden we al te horen gekregen dat het park niet geheel open was, omdat we heftige regenbuien hebben gehad – jaja, hier kan het ook stevig omweren en regenen! We nemen dus de korte route. Dit park bestaat uit een bijzondere wildernis, met cactus en wilde salie, prikstruiken en de bekende Brandaris, een berg van 240 meter hoog. Na overleg gaat dat ons doel worden voor vanochtend. Het is goed om te ervaren wat voor een soort gebied het is en welke werkzaamheden Stinapa moet realiseren voor het onderhoud van het park. Geweldig, we lopen door een ruig, maar kaal en droog gebied. Verder is er weinig vegatatie want de loslopende geiten vreten alles op. Dat is echt een probleem hier op het eiland.
De hagedissen schieten voor je voeten langs, vogels fladderen rustig rond en ik voel m’n rug echt wel nat worden. Gelukkig had ik m’n outdoor broek bij me (www.kathmandu.nl), want je hebt echt een lange broek nodig, anders verbranden je kuiten waar je bij staat. Elsmarie is van het eiland dus die is wel wat gewend. Al gauw komen we aan het echte klauterwerk toe. Gelukkig heb ik vroeger met m’n ouders veel in de bergen rondgezworven, dus dit klimwerk vind ik heerlijk om te doen. Met handen en voeten banen we ons een weg over de rotsen. Deze rotsen zijn vulkanisch gesteente – het enige gedeelte van het eiland met deze ondergrond, want de rest is allemaal koraal.
Al zwetend komen we boven aan. We hebben een prachtig uitzicht en doordat het wat helder is kan ik zelfs Curacao zien liggen. Waanzinnig
-
20 Juli 2010 - 07:10
Margreet:
Nu echt jarig van harte gefeliciteerd.
Maak er zonnige feestelijke werk dag van.
Groet van Dick en Margreet -
20 Juli 2010 - 07:48
Cynthia:
Hee Bente,
Gaaf zeg allemaal. En gefeliciteerd met je verjaardag! Tot snel!
Groetjes Cynthia -
20 Juli 2010 - 08:26
Jacqueline Kooiman:
Hé Bente,
Leuk hoor om je zo te volgen. En bij deze van harte gefeliciteerd met je verjaardag.
Dikke zoen,
Jacqueline -
20 Juli 2010 - 09:12
Madelon:
He Bente,
een dikke verjaardagszoen en geniet van de reis!!
X Madelon -
20 Juli 2010 - 09:28
Jitske:
Da's een goed plan, om vandaag nog even te blijven.
Van harte!
Jitske -
20 Juli 2010 - 10:04
Jolanda:
Bente, Gefeliciteerd met je verjaardag....enne, ziet er goed uit zo!
Jolanda receptie WNF -
20 Juli 2010 - 11:07
Tanja En Marcel:
Hi Bente,
Vanuit een ook zonnig Zeist een hierperdepiep voor jou! Gefeliciteerd met je verjaardag.
groetjes,
Tanja en Marcel -
20 Juli 2010 - 11:15
Carolien:
Ha Bente,
Leuk om al je verhalen zo te lezen! Een mooie plek om je verjaardag te vieren.
Van harte gefeliciteerd en tot snel.
x Carolien -
20 Juli 2010 - 11:39
Marjan Van Den Dorpe:
VAN HARTE VAN HARTE GEFELICITEERD!!!
een unieke stek om je verjaardag te vieren, toch? weten de mensen waar je nu mee optrekt dat je jarig bent vandaag?? een grandioos gezond en gelukkig nieuw levensjaar!! kom gezond weer terug.
liefs van ons drietjes,
Tom, Tuffie en Marjan -
20 Juli 2010 - 12:08
Trudy:
Gefeliciteerd!
groetjes
Trudy -
20 Juli 2010 - 12:55
Jan Polders:
inderdaad ben je jarig en feliciteer ik je nadat dat in mijn file genoegzaam heb gecontroleerd!.
Zo te lezen kom je nogal aardige en belangwekkende dingen tegen.
Voor de statische zaken laat je je vermoedelijk bijpraten of zijn er toeristische folders aldaar?
De foto's inspireren wel!
groetjes
jan -
20 Juli 2010 - 15:52
Loes:
hard werken vandaag!
en ook van harte gefeliciteerd met je verjaardag!!!
liefs Loes -
20 Juli 2010 - 15:54
Loes:
nou dat zijn wel heel veel reacties van mij.... :)
-
20 Juli 2010 - 18:57
Edo-Jan:
Hej Benthe!
Ten eerste van harte met je verjaardag! Super om aan de andere kant van de wereld jarig te mogen zijn. Is mij een paar dagen geleden ook overkomen :D Gave verhalen joh! En mooie foto's. Geniet er van en kom terug met een boel ervaring, herinneringen inspiratie!
Groetjes!
Edo-Jan -
21 Juli 2010 - 07:27
Anjo:
Dag Bente, van harte gefeliciteerd met je verjaardag!
groet, Anjo -
21 Juli 2010 - 11:40
Priscilla:
Oeps, dag te laat - maar alsnog..hiep hiep hoera! Van harte, Bente -
21 Juli 2010 - 17:43
Annouck:
Ik zie net dat je gisteren jarig was!
Van harte!!!!!
En was leuk je eindelijk te ontmoeten hier op Bonaire.
Tot in september dan....
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
