Schildpadden in de film
Door: Bente van der Wilt
Blijf op de hoogte en volg Bente
14 Juli 2010 | Nederland, Amsterdam
Bonaire staat bekend om de prachtige koraalriffen, geweldige duikplekken vlak langs de kust en de vrolijke warme zon. Maar weet je dat er ook 3 van de 7 soorten zeeschildpadden leven; de Karet- de Groene en Dikkopschildpad. Een interessante ontmoeting met de mensen van de schildpadden, STCB – Sea Turtle Conservation Bonaire - een groep enthousiaste mensen die in 1991 is opgericht (kijk even op www.bonaireturtles.org). Ze begonnen in ieder geval onder de naam Sea Turtle Club Bonaire, maar in 1998 is deze naam veranderd in STCB om meer te benadrukken dat ze aan natuurbescherming doet. Want zeeschildpadden beschermen is de eerste prioriteit. Maar waar de schildpadden leven en migreren en fourageren, is zijn leefomgeving net zo belangrijk, dus houdt STCB zich net zo enthousiast bezig met onderzoek, om deze prachtige zeedieren bij lokalen, toeristen en zelfs internationale organisaties op de kaart zet.
Een van de grote problemen van de schildpad is vervuiling van de stranden en de zee. De zeeschildpad legt zijn eieren in een zelfgemaakt nest op het strand. Doordat de stranden veel vuiler worden, is het lastig voor de turtle om een nest te maken. En als een nest te dicht bij zee ligt, waardoor de kans bestaat dat de eieren wegspoelen, moeten de mensen van STCB de nesten soms ook verplaatsen. Ook de vervuiling in de zee eist zijn tol, want de kans dat schildpadden plastic zakken aanzien voor een lekkere hapje kwal is heel groot (www.wnf.nl
). En als een schildpad dat plastic werkelijk eet, gaat ‘ie dood.
Als een nest uitkomt en alle jonge schildpadjes naar de zee gaan, is de overlevingskans ongeveer 1:800. Best weinig eigenlijk, dus we moeten heel erg goed voor zorgen. Samen de Bonairianen, en bedrijven die werkzaam zijn op Bonaire.
Voor het maken van de documentaire hebben we ook gesproken over verschillende filmlocaties op het eiland. Ik wil natuurlijk heel graag de schildpadden filmen in het water (uitdaging voor de cameraman!), maar daarnaast wil ik ook het verhaal vertellen van het zeegras, het voedsel van de schildpad. In Lac Bay hebben ze speciale velden gecreëerd en beschermd voor het zeegras. Wat heel bijzonder is, is dat het gebied ook een ideale surfplek is. Dus een vorm van samenwerking met de lokale bewoners en sporters is absoluut nodig en gelukkig ook mogelijk. De zeegrasgebieden zijn goed afgezet, zodat de surfers er niet kunnen komen,er is veel voorlichting, en volgens de verhalen gaat dat goed.
Een van de grote problemen van de schildpad is vervuiling van de stranden en de zee. De zeeschildpad legt zijn eieren in een zelfgemaakt nest op het strand. Doordat de stranden veel vuiler worden, is het lastig voor de turtle om een nest te maken. En als een nest te dicht bij zee ligt, waardoor de kans bestaat dat de eieren wegspoelen, moeten de mensen van STCB de nesten soms ook verplaatsen. Ook de vervuiling in de zee eist zijn tol, want de kans dat schildpadden plastic zakken aanzien voor een lekkere hapje kwal is heel groot (www.wnf.nl
). En als een schildpad dat plastic werkelijk eet, gaat ‘ie dood.
Als een nest uitkomt en alle jonge schildpadjes naar de zee gaan, is de overlevingskans ongeveer 1:800. Best weinig eigenlijk, dus we moeten heel erg goed voor zorgen. Samen de Bonairianen, en bedrijven die werkzaam zijn op Bonaire.
Voor het maken van de documentaire hebben we ook gesproken over verschillende filmlocaties op het eiland. Ik wil natuurlijk heel graag de schildpadden filmen in het water (uitdaging voor de cameraman!), maar daarnaast wil ik ook het verhaal vertellen van het zeegras, het voedsel van de schildpad. In Lac Bay hebben ze speciale velden gecreëerd en beschermd voor het zeegras. Wat heel bijzonder is, is dat het gebied ook een ideale surfplek is. Dus een vorm van samenwerking met de lokale bewoners en sporters is absoluut nodig en gelukkig ook mogelijk. De zeegrasgebieden zijn goed afgezet, zodat de surfers er niet kunnen komen,er is veel voorlichting, en volgens de verhalen gaat dat goed.
-
14 Juli 2010 - 19:01
HE:
Het lijkt nogal een uitdaging om toerisme en natuurbescherming te combineren. Maar ik begrijp uit je verhaal dat de lokalen wek het belang zien. Hoe staat het met de riolering? Veel plezier nog! -
14 Juli 2010 - 21:25
Marjan Van Den Dorpe:
Hoi Bente!
Dus geen schildpaddensoep:)
hé geniet lekker en.. ik wou dat ik die cameraman(vrouw) was... zowel het onderwerp alsook de locatie.. prachtig!
hartelijke groetjes van ons drietjes! -
15 Juli 2010 - 14:28
Tommy:
Hi Mooie!
Jaloers, jaloers.... Wat een goeie trip op de Antillen ;o) Hangen de posters van Graphic nog goed?
x Tommy -
15 Juli 2010 - 15:52
Jitske:
Hoi Bente!
Wat goed dat de STCB aandacht gaat krijgen! In mijn Greenpeace-tijd heb ik me ook nog een beetje met de oprichting bemoeid, samen met Pieter Borkent - fervent zeeschildpadbeschermer en nu het NL contact van CI.
Ben ooit ook nog bij Lac Bay geweest. Lag daar niet een enorme stapel karko's? Want ook dat was/is een interessant diersouvenir-verhaal.
Mooie verhalen! Ik ga je volgen!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
