Storm op Bonaire

Wat kan er toch veel gebeuren op een dag. Je moet je voorstellen: het is echt tropisch weer, zelfs de mensen van Bonaire klagen dat het zo warm is (ze lijken al bijna op Nederlanders, voor wie het weer zo’n beetje het meestbesproken onderwerp is, toch!). Het hele filmteam is netjes gekleed, want we gaan naar de eerste steenlegging van het afvalwaterzuiveringsproject.

We zijn wat vroeg op de plek van bestemming omdat cameraman Michel en regisseur Hans Erik duidelijk willen zien hoe het gaat verlopen en waar. We krijgen meteen even uitleg hoe het systeem werkt en wanneer de installatie gereed is – wat begin 2011 is. Leuk ook om weer wat bekende mensen te zien, zoals de mensen van VROM en LNV. Maar ook de heer Kamp is aanwezig en de collega’s van Stinapa. Er worden een paar speeches gehouden en dan is de eerste steen gelegd. Carice assisteert de heer Oleana (gedeputeerde) bij deze handeling.

Het is zo belangrijk dat deze installatie er komt want dan gaat er veel minder slecht water de zee in. Het systeem zuivert het afvalwater uit de hotels en bebouwing langs de kuststrook. Dit water wordt vervolgens gebruikt voor het verbouwen van veevoeder en het maken van compost. Met deze beschikbaarheid van veevoer is het mogelijk om het probleem van de loslopende geiten op te lossen. Die eten namelijk alles op. De eigenaren van de geiten laten ze in de morgen los, en in de avond komen ze weer naar de kunuk (buitenplek). Dus het idee is om de geiten op één plek te houden en daar te voeren. Zo kan de rest van de vegetatie op het eiland groeien en zal het groener zijn. Maar net zo belangrijk is, dat de bodem daarmee minder wegspoelt in de zee. Hoe meer sediment er in zee spoelt, des te slechter dit is voor het koraal, want er komen dan veel meer algen in het water waardoor het koraal dood gaat. Kijk op http://www.extrabon.com/edishon want we hebben de krant gehaald hier op Bonaire.

Na deze officiële gebeurtenis zijn we op een andere plek gaan filmen. Want de dagen vliegen eigenlijk voorbij. Om een documentaire te maken heb je niet alleen de verhalen nodig maar ook de covershots en actieshots. Dus Carice en Carel (WWF-collega) op de fiets het Lac-gebied in, maar ook lopend tussen de cactussen, pratend bij de zoutmeren. Nou altijd weer werk genoeg. De kunst van de regisseur is natuurlijk om het een doorlopend verhaal te maken. Uiteindelijk nog zwemshots genomen en wat oproepen voor National Geographic en daarna is het donker. Rond half 7 is het licht echt weg. Dus voor een dagplanning moet je daar altijd rekening mee houden. Gisteren hadden we die zwemshots al willen maken maar toen was echt de zee te ruw. Het andere aandachtspunt is dat we genoeg moeten blijven drinken, want de zon blijft branden.

Samen hebben we nog gegeten aan de waterkant van het Divi Flamingo hotel. Opeens begon het erg te waaien. Eigenlijk heel lekker, want het is broeierig warm. Alleen de wind werd zo sterk dat de golven over de rand van het restaurant klotsten. Het lijkt wel of het spookt. Enorme lichtflitsen en veel, heel veel wind. De boten die voor anker lagen voor het hotel werden snel naar binnen gehaald want de storm is erg krachtig. Een tropisch krachtenveld.